Marina – mała syrenka

Do zrobienia szydełkowej syrenki przymierzałam się już od jakiegoś czasu. Przeglądałam i zbierałam inspiracje na Pinterest, ale sama motywacja nie wystarczy, trzeba się wziąć do pracy.

Miałam ostatnio kilka wolnych dni, więc było trochę czasu na sięgnięcie po włóczki. Przy tej robótce zaliczyłam kilka pierwszych razów. To moja pierwsza lalka, syrenka, pierwsza zabawka z włosami. Nie korzystałam z żadnego schematu, zainspirowałam się zdjęciami różnych szydełkowych syrenek i tak stworzyłam swoją wersję. Większość powstała w trakcie oglądania jednym okiem rosyjskiego filmu Wiking opowiadającego o losach Włodzimierza I Wielkiego.

Film był marnie zmontowany, pod względem aktorstwa raczej przeciętny i charakteryzował się zupełnym brakiem dialogów, bo trudno nazwać dialogami wypowiadane tam zdania. Logika narracji nabiera trochę sensu przy oglądaniu scen po napisach. Gdyby znalazły się w filmie można by było na przykład zobaczyć, że bohaterowie robią coś z jakichś powodów, a tak wszystko nie bardzo trzyma się kupy.

Wróćmy jednak do syrenki. O ile ciało nie przysporzyło mi żadnych problemów, robiłam intuicyjnie kolejne okrążenia, o tyle miałam mały dylemat z buzią. Syrenki, które wcześniej oglądałam miały małe czarne oczka. Ja swojej postanowiłam zrobić usta i nosek. Oczka wybrałam niebieskie. Są nieco wypukłe, rybie, więc w sam raz pasują do syrenki 🙂 Płaskie rączki też nie są przypadkowe.

Wszywanie włosów okazało się bardzo łatwe, ale i pracochłonne. Kiedy już je skończyłam nie mogłam przestać się nimi bawić.  Są bardzo długie, więc można układać z nich różne fryzury. Myślę, że nie będzie to moja ostatnia lalka. Mam już kilka pomysłów. Kiedy je zrealizuję, pokażę oczywiście na blogu.

Syrenkę zgłaszam na wyzwanie Art Piaskownicy.